Dodawaj masło, olej, margarynę, sosy, sosy sałatkowe, śmietanę i masło orzechowe do potraw, kiedy tylko możesz

Natychmiast zadzwoń pod numer 911.

Masz wrzód, stajesz się zimny i lepki i czujesz się słabo lub faktycznie omdlenie; możesz być w szoku z powodu dużej utraty krwi. Natychmiast zadzwoń pod numer 911.

Referencje medyczne WebMD sprawdzone do dnia 20 października 2019 r

ŹRÓDŁA:

National Institute of Diabetes Trawienny Choroba nerek.

Amerykańskie Stowarzyszenie Gastroenterologiczne.

Amerykańska Akademia Lekarzy Rodzinnych.

Klinika Mayo.

Zmęczenie przytrafia się każdemu – to oczekiwane uczucie po pewnych czynnościach lub pod koniec dnia. Zwykle wiesz, dlaczego jesteś zmęczony, a dobranoc rozwiązuje problem.

, w przeciwieństwie do zmęczenia, to codzienny brak energii, nietypowe lub nadmierne zmęczenie całego ciała, którego nie ustępuje. Może być ostry (trwający miesiąc lub krócej) lub przewlekły (trwający od jednego miesiąca do sześciu miesięcy lub dłużej). może uniemożliwić normalne funkcjonowanie danej osoby i wpływa na jakość życia.

jest jednym z najczęstszych skutków ubocznych i jego leczenia. Nie można go przewidzieć na podstawie typu guza, leczenia ani stadium choroby. Zwykle pojawia się nagle, nie jest wynikiem aktywności ani wysiłku i nie ustępuje po odpoczynku lub. Często jest opisywany jako „paraliżujący”. Może trwać nawet po zakończeniu leczenia.

Dokładny powód nie jest znany. może mieć związek z procesem chorobowym lub jego leczeniem.

zabiegi często związane ze zmęczeniem obejmują:

. Każdy lek chemioterapeutyczny może powodować zmęczenie. Pacjenci często odczuwają zmęczenie po kilku tygodniach, ale to zależy od pacjentów. U niektórych pacjentów zmęczenie utrzymuje się przez kilka dni, u innych utrzymuje się przez cały czas i po zakończeniu leczenia.
. może powodować skumulowane zmęczenie (zmęczenie, które narasta w czasie). Może się to zdarzyć niezależnie od miejsca leczenia. Zmęczenie zwykle trwa od trzech do czterech tygodni po zaprzestaniu leczenia, ale może trwać do dwóch do trzech miesięcy.
. Ta agresywna forma leczenia może powodować zmęczenie trwające nawet rok.
Terapia biologiczna. Interferony i interleukiny to cytokiny, naturalne białka komórkowe, które są normalnie uwalniane przez biel w odpowiedzi na infekcję. Te cytokiny przenoszą informacje, które regulują inne elementy układu odpornościowego i hormonalnego. W dużych ilościach te cytokiny mogą być toksyczne i prowadzić do trwałego zmęczenia.
Terapia skojarzona lub sekwencyjna. Więcej niż jeden w tym samym czasie lub jeden po drugim zwiększa ryzyko wystąpienia zmęczenia.

Kobiety z historią rodzinną stanowią około 15% wszystkich kobiet z tą chorobą. Posiadanie bliskiej rodziny (matki, siostry lub córki) podwaja ryzyko w porównaniu z innymi kobietami.reprostal jak stosować

Jeśli którekolwiek z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe, istnieje zwiększone prawdopodobieństwo, że nosisz gen:

Zdiagnozowano u Ciebie raka piersi przed 45 rokiem życia.
Masz kilka rodzin, u których zdiagnozowano lub.
Ty masz .
Jesteś pochodzenia żydowskiego aszkenazyjskiego.
Mężczyzna z Twojej rodziny ma lub miał pierś.
Zdiagnozowano u Ciebie obustronną pierś (w obu przypadkach).
Zdiagnozowano u Ciebie przed 60 rokiem życia.

Każda komórka w organizmie ma około 20 500 genów. Geny to maleńkie fragmenty DNA, które kontrolują funkcjonowanie komórek. Jedna kopia każdego genu pochodzi od twojej matki. Drugi jest od twojego ojca.

W genach mogą rozwinąć się nieprawidłowości, które zmieniają sposób działania komórki.

Nieprawidłowości (mutacje) w dwóch genach – BRCA1 i BRCA2 – są najczęstszymi przyczynami dziedzicznej piersi i stanowią około 20–25% przypadków.

Zazwyczaj geny BRCA pomagają zapobiegać nowotworom, tworząc białka, które powstrzymują nieprawidłowy wzrost komórek. Jeśli odziedziczysz zmutowane BRCA1 lub BRCA2, masz większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka w ciągu swojego życia.

Jeśli któryś z twoich rodziców jest nosicielem jednej z tych mutacji, masz 50% szans na jej posiadanie. A jeśli go masz, możesz przekazać go swoim dzieciom. Należy jednak pamiętać, że nie u każdego, kto jest nosicielem tych zmutowanych genów, zachoruje na raka.

Kobiety, które odziedziczyły zmutowany gen BRCA1, mają od 55% do 65% ryzyka zachorowania na raka piersi w wieku 70 lat. Kobiety ze zmutowanym genem BRCA2 mają około 45% ryzyka.

Każda mutacja zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi w młodszym wieku (wcześniej).

Osoby ze zmutowanym genem BRCA1 lub BRCA2 mają zwiększone ryzyko wystąpienia drugiego pierwotnego raka piersi. Obustronny rak piersi (rak obu piersi) występuje również częściej u kobiet, które posiadają gen BRCA 1 lub BRCA2.

Obie mutacje zwiększają również ryzyko innych nowotworów, zwłaszcza raka jajnika.

W pewnym momencie prawdopodobnie zostanie zdiagnozowana około 1 na 8 kobiet. Ryzyko jest również większe dla wszystkich osób z mutacją genu BRCA – około 7 na 10 kobiet, które ją mają, zostanie zdiagnozowanych przed 80 rokiem życia. Ale jest wiele rzeczy, które wpływają na twoje szanse, a posiadanie mutacji genu BRCA nie gwarantuje, że zachorujesz. Ważne jest, aby współpracować ze swoim zespołem, aby zrozumieć, co to dla Ciebie oznacza.

„BRCA” to skrót od „brWschód okgen ncer ”i istnieją dwa typy: BRCA1 i BRCA2. Każdy ma oba typy i są one naprawdę pomocne. Naprawiają uszkodzenia, które mogą prowadzić do raka i guzów. Wytwarzają również białka, które pomagają powstrzymać wzrost guzów.

Ale niektórzy ludzie mają inną postać genu znaną jako mutacja. Może więc nie być w stanie zapobiec rakowi piersi, tak jak zwykłe geny BRCA. Około 1 na 400 osób ma zmutowane geny BRCA. Kobiety z mutacją BRCA1 mają 72% szans na zdiagnozowanie raka piersi w wieku 80 lat, a kobiety z mutacją BRCA2 mają 69% szans. Mężczyźni z mutacją BRCA są również narażeni na większe ryzyko wystąpienia piersi.

Ryzyko zachorowania jest również większe, jeśli masz mutację genu BRCA. Kobiety z mutacją BRCA1 mają 44% szans, a kobiety z mutacją BRCA2 mają 17% szans, w porównaniu z 1,3% u tych, które nie mają mutacji genu.

Mutacje genu BRCA zwiększają również ryzyko raka jajowodu i. Mężczyźni są bardziej narażeni na i są bardziej narażeni na ryzyko. Jeśli masz mutację genu BRCA, masz również większe szanse zachorowania na raka u drugiego.

Nie można wiedzieć, czy masz mutację bez testów genetycznych. Ale jeśli masz rodzica ze zmutowanym genem BRCA, istnieje 50% prawdopodobieństwa, że Ty też go masz. Test lub może pokazać, czy go masz. Lekarze oferują badanie tylko osobom zagrożonym chorobami lub ze względu na typ raka piersi, który mają.

Poradnictwo jest wymagane przed poddaniem się testom genetycznym. Podczas tej sesji poradnictwa edukacyjnego, lekarz w pełni wyjaśni korzyści i ryzyko związane z testami genetycznymi i odpowie na wszelkie pytania, które możesz mieć.https://yourpillstore.com/pl/

Będziesz także musiał podpisać formularz zgody przed wzięciem udziału w badaniach genetycznych. Formularz jest umową między Tobą a Twoim lekarzem, która pokazuje, że omówiłeś testy i rozumiesz, jak wyniki testów mogą wpłynąć na Ciebie i Twoją rodzinę.

Oto kilka pytań, które należy wziąć pod uwagę, myśląc o testach genetycznych:

Czy jestem przygotowany, aby poradzić sobie z wynikiem? Czy członkowie mojej rodziny także są przygotowani, w tym moje dzieci i współmałżonek?
Jakie są moje cele w testowaniu?
Jak wykorzystam wyniki moich testów? Co zrobię inaczej, jeśli wyniki będą pozytywne, czy też negatywne?
Komu udostępnię wyniki?
Czy pozytywny wynik testu zmieniłby się u mojej rodziny?

Będziesz musiał uzyskać rodowód rodzinny, aby określić, czy istnieje wzorzec rozwoju w Twojej rodzinie. Rodowód rodzinny to wykres, który przedstawia genetykę przodków danej osoby i służy do analizy dziedzicznych cech lub chorób w rodzinie.

Po nakreśleniu rodowodu rodziny prawdopodobnie zostanie przeprowadzony test w celu ustalenia, czy masz gen. Należy pamiętać, że zdecydowana większość przypadków nie jest związana z genem raka piersi. Ponadto naukowcy nie znają wszystkich genów, które mogą, więc lekarze mogą przebadać cię tylko pod kątem znanych genów.

Kiedy ktoś z diagnozą i rodzinną historią choroby został przebadany i stwierdzono, że ma zmienioną chorobę, mówi się, że rodzina ma „znaną mutację”. Jeśli istnieje związek między rozwojem raka piersi a genem nowotworowym, wszystkie rodziny, które chcą uczestniczyć w badaniach genetycznych, proszone są o pobranie próbki. Dla wielu osób znajomość wyników testów jest ważna, ponieważ informacje te mogą pomóc w podejmowaniu przyszłych decyzji dla nich samych i ich rodzin.

Jeśli tak, chcesz, aby Twoje ciało było tak silne i zdrowe, jak to tylko możliwe podczas leczenia. A to oznacza bycie dobrym i pozostanie przy swoim.

Ale może to być trudne. Wiele osób z rakiem żołądka traci na wadze, kiedy nie chce. Leczenie może nie tylko powodować mdłości i utratę apetytu, ale może również blokować zdolność organizmu do pozyskiwania kalorii i składników odżywczych z pożywienia.

Istnieje wiele sposobów na obejście tych problemów – w trakcie i po leczeniu.

Jeśli lekarz mówi, że potrzebujesz więcej kalorii, te strategie pomogą.

Zamień niskokaloryczne jedzenie na wysokokaloryczne alternatywy. Zamiast tego wybieraj napoje, takie jak gorące, koktajle i soki owocowe lub dietetyczne napoje gazowane. Zamiast mleka wlej do niego śmietanę. Dodawaj masło, olej, margarynę, sosy, sosy sałatkowe, śmietanę i masło orzechowe do potraw, kiedy tylko możesz.

Miej gotowe do spożycia opcje. Możesz nie mieć teraz dużo energii na gotowanie. W domu i pracy trzymaj w pobliżu wysokokaloryczne produkty, takie jak orzechy, suszone lub konserwowane owoce (w gęstym syropie).

Nie uzupełniaj płynów. Jeśli pijesz zbyt dużo podczas posiłków, możesz nie być wystarczająco głodny na kalorie, których potrzebujesz. Zamiast tego spróbuj pić 30 minut przed lub po posiłku.

Zapytaj swojego lekarza lub dietetyka o odżywcze koktajle. Mogą być dobrym sposobem na zwiększenie liczby przyjmowanych kalorii. Może się okazać, że picie jest teraz łatwiejsze niż jedzenie.

a także leczenie może powodować nudności, więc możesz nie chcieć dużo jeść. Wypróbuj te strategie, aby uregulować:

Jedz mniejsze posiłki i jedz częściej. Sześć do ośmiu małych posiłków dziennie może być łatwiejszych do przygotowania niż trzy zwykłe posiłki.

Kiedy jesteś głodny, jedz. Kiedy masz silny apetyt, wykorzystaj to. Wiele osób mówi, że najbardziej głodny jest rano po śnie.

Wiesz już, że nie, utrzymywanie alkoholu i picie alkoholu z umiarem to klucze, których należy unikać. Ale co, jeśli chcesz pójść o krok dalej w zapobieganiu? Co jeszcze możesz zrobić? Proste, mówią eksperci – dobrze się odżywiaj.

Chociaż czynniki poza naszą kontrolą, takie jak genetyka i środowisko, odgrywają dużą rolę w rozwoju, dobra dieta może przechylić szalę na Twoją korzyść.

Badania pokazują, że wzorce żywieniowe są ściśle związane z ryzykiem wystąpienia kilku rodzajów. American Cancer Society szacuje, że aż 35% zgonów z powodu raka może być związanych z czynnikami dietetycznymi.

„Diety ubogie w tłuszcz i bogate w błonnik, owoce, warzywa i produkty zbożowe są związane ze zmniejszonym ryzykiem wielu nowotworów” – mówi Elaine Magee, MPH, RD, autorka Powiedz mi, co jeść, aby uniknąć i Zdrowe odżywianie , pośród innych. W jednym z ostatnich dwuletnich badań, mówi, że osoby niebędące pacjentami na diecie zawierającej 20% kalorii z tłuszczu miały pięć razy mniej nowych nowotworów pod koniec badania w porównaniu z pacjentami z typowym 38% grupa kontrolna kalorii z tłuszczu.

W innym niedawnym badaniu, mówi Magee, dieta o niższej zawartości tłuszczu wydaje się zmniejszać gęstość tkanki u kobiet w okresie menopauzy, co może zmniejszać ryzyko.

Poniższe zalecenia Amerykańskiego Instytutu Badań nad Rakiem dotyczące diety i stylu życia mogą stanowić punkt wyjścia dla własnego planu żywieniowego profilaktyki raka:

Nie jedz więcej niż 3 uncje czerwonego mięsa dziennie – mniej więcej wielkości talii kart.
Ogranicz tłuste potrawy.
Unikaj słonych przekąsek i używaj ziół i przypraw zamiast soli jako przypraw.
Mężczyźni powinni ograniczyć napoje do dwóch dziennie; kobiety, do jednej dziennie.
Nie jedz zwęglonego jedzenia.
Unikać bycia . Ogranicz przyrost masy ciała w wieku dorosłym.
Wybierz się na godzinny szybki spacer (lub uzyskaj równowartość) dziennie.

Chociaż Amerykanie powoli przyjmują zdrowsze diety, pozostaje duża różnica między zalecanymi wzorcami żywieniowymi a tym, co faktycznie jemy. Według CDC, tylko około 25% dorosłych w USA je zalecane pięć lub więcej porcji każdego dnia.

jest często oznaką podstawowego problemu, takiego jak, lub raczej niż stan własny.

Nazywana również niestrawnością, definiowana jest jako uporczywy lub nawracający ból lub dyskomfort w górnej części.

Objawy mogą obejmować:

Pieczenie w górnej części brzucha
(pełne uczucie)
Odbijanie i gaz
Kwaśny smak
Warczenie

Objawy te mogą się nasilać w okresach stresu.

Ludzie często mają (uczucie pieczenia w głębi klatki piersiowej) wraz z niestrawnością. Ale sam w sobie jest innym objawem, który może wskazywać na inny problem.

Na niestrawność cierpią ludzie w każdym wieku i obu płci. To niezwykle powszechne. Ryzyko jednostki wzrasta wraz z:

Nadmierne spożycie alkoholu
Stosowanie leków, które mogą podrażniać żołądek, takich jak i inne leki przeciwbólowe
Stany, w których występuje nieprawidłowość w przewodzie pokarmowym, taka jak
Problemy emocjonalne, takie jak lub

Niestrawność ma wiele przyczyn, w tym:

Choroby:

(rzadko spotykany)
(stan, w którym żołądek nie opróżnia się prawidłowo; często występuje u osób z)
Infekcje żołądka
Chroniczny
choroba

Aspiryna i inne środki przeciwbólowe, takie jak (,) i ()
i ustny
leki
Pewny
leki

Styl życia:

Jedzenie za dużo, jedzenie zbyt szybko, jedzenie wysokotłuszczowych potraw lub jedzenie w stresujących sytuacjach
Picie za dużo alkoholu
Papieros
Stres i

Niestrawność nie jest spowodowana nadmiarem kwasu żołądkowego.

Połykanie nadmiernej ilości powietrza podczas jedzenia może nasilać objawy odbijania się i wzdęć, które często są związane z niestrawnością.

Czasami ludzie mają uporczywą niestrawność, która nie jest związana z żadnym z tych czynników. Ten rodzaj niestrawności nazywa się dyspepsją czynnościową lub niestrawnością niewrzodową.

Jeśli masz objawy niestrawności, umów się na wizytę do lekarza. Ponieważ niestrawność to tak szerokie pojęcie, warto przedstawić lekarzowi dokładny opis odczuwanego przez Ciebie dyskomfortu. Opisując objawy, staraj się określić, gdzie w jamie brzusznej zwykle pojawia się dyskomfort.

Twój lekarz wykluczy wszelkie podstawowe warunki, które mogą powodować objawy. Twój lekarz może wykonać kilka testów i możesz mieć prześwietlenie żołądka lub jelita cienkiego. Twój lekarz może również zasugerować, abyś dokładnie przyjrzał się wnętrzu żołądka. Podczas zabiegu do wnętrza żołądka używana jest elastyczna rurka zawierająca światło i kamerę, która generuje obrazy z wnętrza ciała.

Brzmi niebezpiecznie, prawda? Ale co to właściwie jest? Chyba że zostałeś dotknięty tym niebezpiecznym materiałem – lub znasz kogoś, kto miał – prawdopodobnie nie jest to coś, o czym myślisz każdego dnia.

Azbest znajduje się w skałach i glebie. Te włókna mineralne sprawdziły się u producentów z wielu powodów. Po pierwsze, są elastyczne i odporne na ciepło, chemikalia i elektryczność. Dlatego przez lata były szeroko stosowane do produkcji materiałów budowlanych, części samochodowych, a nawet tekstyliów.

Inne przedmioty, które mogą zawierać azbest, obejmują:

Izolacja ścian i strychów
Płytki winylowe do podłóg
Półpasiec
Bocznica na domach
Koce chroniące rury ciepłej wody
Tkaniny odporne na ciepło
Hamulce samochodowe

Włókna tworzące azbest bardzo łatwo rozdzielają się na drobne kawałki podczas manipulowania nimi lub ich uszkodzenia. Są za małe, aby je zobaczyć, ale łatwo je wdychać. Mogą się w tobie narastać i powodować problemy zdrowotne.

Jeśli wdychasz włókna przez długi czas, zwiększasz ryzyko chorób takich jak, i azbestoza. Palacze są jeszcze bardziej dotknięci. Dzieje się tak, ponieważ dym papierosowy drażni przejścia. Utrudnia to płucom usuwanie włókien azbestu.

Mesothelioma. Jeśli pracowałeś z tą substancją, dzieliłeś dom z kimś, kto mieszkał lub mieszkał w pobliżu kopalni azbestu, skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz problemy z oddychaniem lub uważasz, że ma to wpływ na twoje zdrowie.

Mogą zrobić prześwietlenie klatki piersiowej lub zobaczyć, ile powietrza mogą pomieścić twoje płuca. A lub może pomóc im określić, czy masz międzybłoniaka. To rodzaj, który wpływa na wyściółkę pokrywającą płuca, klatkę piersiową lub. Wczesnym sygnałem niebezpieczeństwa jest gromadzenie się płynu wokół płuc. Inne objawy obejmują ból w okolicy klatki piersiowej, problemy z oddychaniem, ból lub guzki w brzuchu i.

Ludzie, którzy mają tego rodzaju rzadkość, byli zazwyczaj narażeni na kontakt z azbestem w pracy lub mieszkali z kimś, kto był. Pojawienie się objawów może zająć do 20 lat. Leczenie może obejmować operację lub.

Około 28 000 osób w USA otrzyma w tym roku. Chociaż nie jest to tak powszechne jak kiedyś, tego typu może zmienić życie. Wiele razy usunięcie tego jest jedynym lekarstwem. Aby zachować zdrowie, warto wiedzieć, co naraża Cię na ryzyko.

Jak wszystkie postacie choroby, rak żołądka jest złożony. Wiele osób może go wprawić w ruch. Możesz urodzić się z pewnymi cechami, które zwiększają szanse, że je uzyskasz. Wybory związane ze stylem życia lub toksyny, z którymi się stykasz, również mogą zwiększać ryzyko zachorowania.

Oto niektóre z najczęstszych przyczyn raka żołądka:

Wiek. Jeśli masz ponad 50 lat, masz większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka żołądka. Najczęściej dotyka ludzi w wieku 60, 70 lub 80 lat.

Płeć. Mężczyźni dwukrotnie częściej chorują na żołądek niż kobiety. Niektóre badania sugerują, że dzieje się tak dlatego, że żeński hormon pomaga chronić przed.

Pochodzenie etniczne. Azjaci, mieszkańcy wysp Pacyfiku, Latynosi i Afroamerykanie są bardziej narażeni na ten typ raka niż osoby rasy białej.

Geografia. To, gdzie mieszkasz, może mieć wpływ na to, czy dostaniesz żołądka, czy nie. Na przykład w Japonii jest to najczęstszy rodzaj raka, na jaki zapadają ludzie.

Zakażenie. H. pylori to rodzaj bakterii, które często zakażają żołądek. Podczas gdy wiele osób nigdy nie ma objawów, inni chorują na przewlekłe wezwanie. Jeśli zostałeś zakażony H. pylori, istnieje większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka żołądka. Wirus Epsteina-Barr, zarazek wywołujący (mono), może być również powiązany.

Operacja. Po leczeniu wrzodów żołądek nie wydziela tak dużej ilości kwasu. To przygotowuje grunt pod rozwój większej liczby bakterii. Przez wiele lat może to prowadzić do raka.

Problemy z żołądkiem. Jeśli masz chorobę, żołądek ma problemy z wchłanianiem wystarczającej ilości, aby zachować zdrowie. Jeśli żołądek nie może wytworzyć wystarczającej ilości kwasu do strawienia pokarmu, masz stan zwany achlorhydrią. Osoby z którymkolwiek z tych schorzeń mają większe ryzyko zachorowania na raka żołądka.

Wyobraź sobie, że siedzisz w gabinecie lekarskim i zdiagnozowano u Ciebie inną poważną chorobę. W tym paraliżującym momencie wszystko, co pochłaniało twoje życie kilka minut wcześniej, nagle znika daleko w tle, gdy stajesz przed zupełnie nowym i pozornie przerażającym terytorium. Chociaż możesz czuć, że czas się zatrzymał, musisz iść dalej. Ale jaki jest twój następny ruch?

Aby się tego dowiedzieć, zwróciliśmy się do ekspertów – tych, którzy nie tylko przeżyli przerażającą diagnozę, ale wykorzystali swoje mechanizmy radzenia sobie, aby podzielić się z innymi.

Być może nikt nie jest lepiej przygotowany do tego zadania niż dr Jessie Gruman, która przeżyła trzy odrębne diagnozy plus stan zagrażający życiu. Jako społeczny, a także założyciel non-profit Centre for the Advancement of Health, Gruman napisał książkę Po szoku: co zrobić po tym, jak lekarz przedstawi tobie – lub komuś, kogo kochasz – druzgocącą diagnozę.

Teraz ona i inni dzielą się swoimi osobistymi doświadczeniami na temat tego, jak najlepiej radzić sobie w tych pierwszych dniach po przerażającej diagnozie, kiedy żądło jest nadal silne.

Idź na luzie. Nie popełnij błędu: przerażająca diagnoza jest osobistym kryzysem i tak powinna być traktowana. Nie musisz zachowywać się tak, jakby nic w twoim życiu się nie zmieniło, radzi Gruman. Zamiast tego sugeruje rezygnację z pewnych rzeczy, jeśli czujesz się przytłoczony – nawet jeśli tymczasowo – i trzymanie się tych, które są absolutnie konieczne, takich jak planowanie i umawianie się na wizyty lekarskie.

„To może być deszczowy czas. Warto dać sobie czas na przemyślenie, zrozumienie, co się dzieje, aby nie iść do pracy, jeśli nie czujesz się na siłach” – mówi Gruman.

Wiedz, że nie zawsze będziesz się tak czuć. Wiele osób opisuje uczucie szoku i drętwienia, gdy dowiedzą się, że mają poważny stan zdrowia. To normalne i wierz lub nie, twierdzi Gruman, intensywność tych początkowych uczuć nie trwa wiecznie. Po trzech różnych przypadkach diagnozy, za każdym razem czuła się „zdruzgotana”. Ale mówi też, że za każdym razem uczucie lęku w końcu ustąpiło. „Nie zawsze będziesz się tak źle czuć” – mówi Gruman.

Kiedy u Barbary Lee Epstein zdiagnozowano rzadką postać, otrzymała to, co najlepsze, jakie ma do zaoferowania medycyna high-tech: leczenie w światowej klasy ośrodku i finansowaną przez rząd, eksperymentalną terapię, która obejmowała wlew do niej gorących. „Miałam to bardzo eksperymentalne, nowatorskie podejście” – mówi.

Ale Epstein potrzebował znacznie więcej. Potrzebowała ulgi po chemioterapii. Potrzebowała pomocy, która powstrzymała ją przed dostaniem się. Potrzebowała emocjonalnej siły, by dalej walczyć w obliczu zagrażającej życiu choroby, która zaatakowała nie raz, ale dwa razy.

Podczas gdy przechodziła operacje, hospitalizacje i sesje chemioterapii, Epstein otoczyła się batalionem nietradycyjnych uzdrowicieli: akupunkturzystów, refleksologów, terapeutów przeszkolonych i kierowanych obrazami oraz lekarza, który przepisywał zioła lecznicze.

„Mam niesamowity system wsparcia” – mówi 53-letni singiel New Yorker, były przedstawiciel handlowy magazynu reklamowego.

Historia Epsteina podkreśla atrakcyjność, w której pacjenci czerpią ze świata medycyny konwencjonalnej i alternatywnych terapii, aby służyć swoim ciałom, umysłom i duchom.

Epstein wie, jak to jest czuć się pośpiesznym i ignorowanym w dzisiejszym środowisku medycznym. W 2003 roku, kiedy miała 50 lat, przeciągała się przez cały dzień. „Byłem bardzo zmęczony”. Mówi jednak, że czuła się zlekceważona, gdy skarżyła się, że jest przytłaczająca dla swojego internisty.

„Powiedział mi:„ Wszyscy są zmęczeni w Nowym Jorku ”. Nie traktował mnie zbyt poważnie, ale myślę, że jestem bardzo intuicyjny w stosunku do swojego ciała i naprawdę miałem silne podejrzenia, że tak. Nie mogłem ci powiedzieć, gdzie się znajduje, ale wiedziałem, że coś jest nie tak. “

Ostatecznie Epstein rozwinął się ciężko, co doprowadziło do szeroko zakrojonych badań przesiewowych. „To były ciężkie trzy miesiące” – mówi. „Diagnoza zajęła dużo czasu”. Wniosek: śluzowy gruczolakorak wyrostka robaczkowego.

Leczyła się w słynnym Memorial Sloan-Kettering Cancer Center w Nowym Jorku, które posiada dużą Integrative Medicine Service, otwartą w 1999 roku. Pacjenci, w tym dzieci, mogą korzystać z szerokiej gamy usług uzupełniających. Usługi te obejmują medytację, autohipnozę, terapię muzyczną i imprezową oraz poradnictwo uzupełniające.

to małe, rozszerzalne rurki, które leczą zwężenie ciała. U osób z chorobą niedokrwienną serca spowodowaną odkładaniem się płytki nazębnej mogą:

Otwórz zwężone tętnice
Zmniejsz objawy, takie jak
Pomóż w leczeniu

Te typy nazywane są stentami wieńcowymi. Zwykle wykonane z metalowej siatki, wkładane są do tętnic po zabiegu rozszerzania tętnicy zwanym przezskórną interwencją wieńcową lub, co jest bardziej powszechne,.

Wykonywany w znieczuleniu miejscowym i łagodnej sedacji, bez większych nacięć i zwykle trwa około godziny. Jeśli potrzebujesz więcej niż jednego stentu, może to potrwać dłużej.

W porównaniu do operacji pomostowania tętnic wieńcowych, która jest znacznie bardziej inwazyjna, osoby, które otrzymują stenty, odczuwają mniejszy dyskomfort i krótszy czas rekonwalescencji.

Ale stentowanie nie jest pozbawione ryzyka. Może powstać w jednym i spowodować ponowne gwałtowne zwężenie tętnicy. Może nawet spowodować całkowitą niedrożność. Aby temu zapobiec, po założeniu stentu, ludzie biorą jedno lub więcej rozmyć. Mogą one obejmować, które zwykle muszą być przyjmowane przez czas nieokreślony, oraz (), prasugrel (lub (), które są zwykle przepisywane przez co najmniej 1 i do 12 miesięcy.

W obszarze stentu może również powstać blizna lub płytka. Może to spowodować ponowne zwężenie tętnicy w ciągu kilku miesięcy. Twój lekarz może nazwać tę restenozę. Jeśli tak się stanie, inny stent może często rozwiązać problem. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja pomostowania tętnic wieńcowych.

W późnych latach siedemdziesiątych lekarze zaczęli stosować angioplastykę balonową w leczeniu zbyt wąskich tętnic wieńcowych.

Bardzo cienką, długą rurkę zakończoną balonikiem, zwaną cewnikiem, wprowadza się do tętnicy w pachwinie lub ramieniu. Następnie zostaje przeniesiony do zatoru przy pomocy prześwietlenia. Gdy już się tam znajdzie, balonik na końcu cewnika zostaje napełniony, aby ścisnąć blokadę i rozpocząć przepływ. Następnie jest opróżniany, aby umożliwić usunięcie całości.

Ponieważ nie pozostaje żadne nowe podparcie, w niewielkim odsetku przypadków tętnica odzyska swój poprzedni kształt lub nawet zapadnie się po opróżnieniu balonu. Około 30% tętnic wieńcowych leczonych angioplastyką balonową ponownie zwęża się.

Usunięcie części lub całości do wyjęcia podczas zabiegu chirurgicznego oznacza, że będziesz musiał martwić się nie tylko o to, co jesz i pijesz, ale także o to, kiedy jesz i pijesz.

Przed operacją, która często wiąże się z prawdopodobnie zranieniem apetytu i prowadzeniem do utraty wagi.

operacja również zmienia życie. I chociaż może to zająć rok lub dwa, twoje ciało przyzwyczai się do braku żołądka.

Zaraz po operacji spędzisz około 5 dni w szpitalu na rekonwalescencji. Dopóki nie wrócisz do jedzenia, możesz otrzymywać składniki odżywcze przez kroplówkę, która trafia do żyły lub przez rurkę, która wchodzi do twojego.

Prawdopodobnie będziesz w stanie rozpocząć kilka dni po operacji i przejść na lekką dietę około tygodnia po operacji.

Zwykle zatrzymujesz jedzenie i rozpoczynasz trawienie. Pokarm przechodzi następnie z żołądka do dwunastnicy, pierwszej części jelita cienkiego. Jeśli takie rzeczy się nie zdarzają, jedzenie również nie jest trawione.

Ponadto, jeśli zawór, który kontroluje sposób, w jaki pokarm opuszcza żołądek do jelita cienkiego, zostanie usunięty, pokarm będzie szybciej przechodził przez system i nie będzie wchłaniał tylu składników odżywczych, co wcześniej.

Gdy dojdziesz do siebie, prawdopodobnie okaże się, że mniejszy żołądek lub brak żołądka oznacza, że szybciej czujesz się pełny. Twoje ciało może inaczej przetwarzać niektóre pokarmy. , na przykład, może spowodować coś, co nazywa się, gdy nadmiar jest wciągany do żołądka lub jelita cienkiego, a jedzenie przyspiesza.

Objawy obejmują skurcze i. Mogą zacząć się w ciągu 20 minut od jedzenia. Osoby, które nie tolerowały laktozy przed operacją, mogą się nią stać. może być też trudniejsze do strawienia.

Istnieją zmiany, które możesz wprowadzić, aby ułatwić przejście.

Zamiast jeść trzy posiłki dziennie, podziel jedzenie na mniejsze, częstsze dania.
Dobrze przeżuwaj jedzenie i jedz powoli.
Pij dużo płynów (od ośmiu do dziesięciu 8-uncjowych szklanek dziennie), ale staraj się nie pić zbyt dużo w trakcie posiłku lub w jego pobliżu. Wytnij napoje gazowane, takie jak napoje gazowane.
Kiedy nadejdzie czas, powoli dodawaj tłuszcze i nabiał. Mogą one powodować problemy, których nie miałeś przed operacją.
Nie jedz dużo błonnika. Może sprawić, że poczujesz się pełny i niewygodny.
Spróbuj ograniczyć kofeinę i unikaj alkoholu
Staraj się prowadzić dziennik żywności. Może pomóc ci zrozumieć wzorce i zmniejszyć problemy.
Skoncentruj się na produktach wysokokalorycznych, bogatych w składniki odżywcze i o niskiej zawartości cukru.

Lekarz może zidentyfikować objawy raka żołądka, takie jak powiększenie węzłów chłonnych lub wątroby, zwiększony poziom płynu w jamie brzusznej (wodobrzusze) lub guzy (guzki) w lub pod skórą brzucha podczas badania przedmiotowego. Te znaki zwykle wskazują na zaawansowany.

Jeśli skarżą się Państwo na niejasne objawy, takie jak uporczywy, ból, trudności w połykaniu,,, i utrata apetytu, lekarz powinien zlecić badania. Mogą to być:

Seria górnego odcinka przewodu pokarmowego. Są to zdjęcia rentgenowskie przewodu pokarmowego i górnego odcinka przewodu pokarmowego (GI). Pijesz roztwór baru, który obrysowuje żołądek na zdjęciu rentgenowskim, pomagając lekarzowi zobaczyć guzy lub inne nieprawidłowości.

Endoskopia i. Ten test bada przełyk i żołądek za pomocą cienkiej, oświetlonej rurki zwanej endoskopem, która jest wprowadzana przez usta do żołądka. Przez endoskop lekarz może spojrzeć bezpośrednio na wnętrze żołądka. Jeśli zostanie znaleziony nieprawidłowy obszar, lekarz usunie część tkanki do zbadania pod mikroskopem (tzw. Biopsja). Biopsja to jedyna pewna metoda zdiagnozowania. Endoskopia i biopsja to najlepsze metody rozpoznawania raka żołądka.

Tomografia komputerowa. Tomografia komputerowa (CT) może dać lekarzowi szczegółowe zdjęcia struktur wewnątrz ciała za pomocą promieni rentgenowskich. Test ten stosuje się po zdiagnozowaniu raka żołądka w celu określenia stopnia zaawansowania. Aby ocenić, czy guz rozprzestrzenił się do węzłów chłonnych lub innych narządów, skanuje się klatkę piersiową, brzuch i miednicę. Tomografia komputerowa może również wykryć płyn w jamie brzusznej (wodobrzusze) oraz guzki w jamie brzusznej i miednicy.

Endoskopowe. Ten test może określić głębokość inwazji guza i ocenić węzły chłonne wokół.

Dodatkowe testy etapowe. W celu określenia ciężkości raka żołądka można wykonać inne badania, takie jak skan kości, skan PET czy laparoskopia.

Leczenie raka żołądka może obejmować jedno lub więcej z poniższych:

Operacja zwana gastrektomią polega na usunięciu całego żołądka lub jego części, a także części tkanki otaczającej żołądek. Węzły chłonne w pobliżu żołądka są również usuwane i poddawane biopsji w celu wykrycia komórek rakowych. W przypadku raka żołądka w stadium od 0 do 3 operacja jest obecnie jedyną realną szansą na wyleczenie.
to stosowanie leków przeciwnowotworowych. Może być stosowany przed i po operacji lub w przypadku raka, który rozprzestrzenił się na inne narządy. Przed zabiegiem chirurgicznym – z radioterapią lub bez – czasami stosuje się w celu zmniejszenia guza lub uczynienia guza nieoperacyjnego nadającego się do operacji (tzw. Terapia neoadiuwantowa).
polega na wykorzystaniu jonizujących promieni rentgenowskich do zabijania komórek rakowych i zmniejszania guzów. Jest to stosowane z chemioterapią przed lub po operacji, a czasami z obydwoma. Może być również stosowany w celu złagodzenia objawów u osób ze zlokalizowanym rakiem (rak, który nie rozprzestrzenił się na inne części ciała) lub w celu złagodzenia zlokalizowanych objawów u osób, u których nowotwór dał przerzuty (rozprzestrzenił się na inną część ciała).

Jeśli jest leczony na wczesnym etapie, zanim się rozprzestrzeni, rak żołądka może wiązać się z długim sukcesem.